(English text, see below).
Matthieu van Riel studeerde Monumentale Vormgeving, Tekenen en Vrije Schilderkunst, aan de St. Joost Kunstacademie in Breda.
Zijn schilderijen zijn helder van kleur en stellen landschappelijke kenmerken centraal, zoals de Hollandse vlakheid.
Inspiratie voor zijn werk haalt hij uit zijn vele wandelingen langs tulpenvelden, in polders en ruige bergachtige streken in Scandinavië en het Mont Blancmassief.
De schilderijen zijn een formele benadering van het landschap, om de essentie van het landschap te schilderen, om bewust te worden van licht, ruimte, stilte, de immaterialiteit en de grootsheid van de natuur.
Sommige schilderijen laten een aan geometrie grenzende vormentaal zien, geschilderd met een minimale hoeveelheid verf, schilderijen met strakke lijnen en curve-achtige rondingen gerelateerd aan het de door mens vormgegeven Hollandse land van dijken, akkers en tulpenvelden.
Foto's van landschapsfotograaf Ger Dekkers, de 'Planned Landscapes', zijn van grote invloed geweest.
De foto’s tonen abstract-geometrische composities, zoals 'Dike and field with last snow, Flevoland' (1991) en 'Bend in dike and cole-seed, Holland' (1991). (Rechter afbeelding: Matthieu van Riel: 'Dutch Flowerfield’ (2021).
De allereerste werken die teruggrijpen op het 'liggende', de platheid van het polder landschap zijn de monumentale vloerobjecten met metaalplaten en pigmenten uit 1985. Het zijn abstraheringen van zonlichtreflecties op wateroppervlakken en van akkers, meestal rechthoekig van vorm.
De pigmentobjecten, opgebouwd uit fijne pigmentkorreltjes, zijn uiterst kwetsbaar. Een zuchtje wind of aanraking zal het pigmentvlak aantasten en het beeld doen verdwijnen. Afhankelijk van de lichtvlal lijkt het pigmentvlak door de sterke kleurintensiteit te zweven boven de vloer of er juist fluwelig diep in weg te zakken.
Deze contemplatieve werken bieden de toeschouwer een ervaring van stilte en leegte om even te ontsnappen aan de continue hedendaagse belaging van beeld en vermaak.
Matthieu gaat associatief te werk. Vormen zijn inwisselbaar. In het ene schilderij ‘Tulip Field’ (zie hieronder afbeelding 2e van rechts) stelt de rode curve-achtige vorm een tulpenveld voor, in het andere werk ‘Curve Landscape’ (afb. 2e van links) is de vorm blauw (water, een vijver?), een vorm die enige gelijkenis toont met het werk ‘Blue Curve / Red Curve’ (2014) van Ellsworth Kelly. De vorm, die zo van rechts in het beeldvlak van het doek komt, verandert in weer een ander schilderij 'Cable Car Switzerland' (rechter afbeelding) in een deel van een kabelbaancabine, net boven de grond hangend.
English text.
Matthieu van Riel studied monumental design, drawing and painting at the St. Joost Academy of Arts (Breda, Netherlands) from 1983 to 1987. His paintings have a great clarity of colour and focus on landscape features, such as the flatness of the Dutch scenery. Inspiration for this work comes from his many walks along flowerfields, in heathlands and polders in the Netherlands, and rugged mountainous regions such as the Mont Blanc Massif and the Hardangervidda in Norway.
Some paintings are almost abstract, such as the Boundary series, started in 1998. This shows a figurative language bordering on geometry, using a minimal amount of paint. Van Riel allows himself great variety within the context of landscape. He also creates floor and wall objects, presenting surfaces of brightly coloured pigment on the ground or wall-mounted linen. Geometric shapes, such as the rectangle and the oval, predominate.
Van Riel recently is primarily focused on the act of painting itself. He no longer directly borrows elements such as shape, colour, movement and lines from the landscape. His current paintings are precisely abstracted translations of his feelings and experiences during his walks: the grandeur of nature, immateriality, emptiness, silence, colours or spatiality.